Turgut Cansever (1920-2009), yirminci yüzyıl Türk mimarlığı bağlamında görüşlerine en çok atıfta bulunulan mimar, kent plancısı ve seçkin bir entelektüeldir. Hem tasarladıkları hem de yazdıkları ile Türkiye’de ana akım mimarlık mecrasının dışında konumlanan Cansever, Türk kentini, ithal Avrupai modellerden daha karakterli bulduğu Osmanlı kökleri üzerine inşa etme fikrini benimser. Martinelli, Cansever hakkında Batı lisanlarındaki birinci monografi olan bu yapıtında, Cansever’in çalışmalarını hem hocası Sedad Eldem’in öğretisiyle sürekliliği bağlamında hem de başta İstanbul olmak üzere Türk-Osmanlı kentinin ve mimarisinin gelişimine ait ana teoriler ekseninde tahlil ediyor. Bu seyahatin ana teması, geçmişten gelenle çağdaş olan ortasındaki ikilemleri tahlile kavuşturan mimari dizaynın kentsel kıymetidir. Farklı devirlerde inşa edilmiş olsalar da Mimar Sinan, Sedad Eldem ve Turgut Cansever’in mimarileri, mevcut kentin katmanlı yapısının tekrar yorumlanmasına dayalı bir çağdaşlık biçiminin sözüdür. Müellif, Cansever’in Beyazıt Meydanı projesinden hareketle hem Türkiye’de hem de Avrupa’da değerli bir tartışma konusu olan kamusal alanın tasarımı probleminde de halini ortaya koyuyor.
Martinelli bu kitapta araştırma konusuna/kişisine saygılı bir tutum sergiliyor. Cansever’in mimari fikrini ve uygulamalarını samimi bir halde manaya gayreti içinde. O denli ki, Türkiye’de türlü türlü önyargılarla ve bilgi eksiklikleriyle malul anlayışların ötesine geçerek Beyazıt Meydanı projesini en uygun anlayan ve çözümleyen metinlerden birini sunuyor okuyucuya. Projeye dair kıymetlendirme ve yorumları ise son derece açık, net ve keskin. Elinizdeki kitap İtalyanca ve İngilizce literatürden sonra Türkçe mimarlık literatürüne kazandırılan nitelikli bir katkı olarak görülmelidir.