Bu kaçıncı?
Kaçıncı köylü bu, kaçakçılık yaptığı için dur ihtarı yapılmadan ya da PKK’lı sanılarak öldürülen?
Hatırlayın…
Irak’tan atlarla kaçak mazot ve sigara getiren Şırnak Uludereli köylüler 28 Aralık 2011 gecesi savaş uçaklarıyla vuruldu. Bombardımanda 17’si çocuk 34 köylü can verdi.
Uludere’nin 13. yıldönümünde Türkiye-İran hududundaki Van’ın Özalp ilçesine bağlı Dönerdere köyünde Seyithan Durdu, kaçakçılık yaptığı için asker tarafından öldürüldü.
Kaçakçılara yardım ediyorlardı
Seyithan Durdu, 34 yaşındaydı.
Dört çocuk babası.
Hayvancılıkla geçiniyordu.
Ve vakit zaman İran’dan Türkiye’ye yasadışı yollardan kaçak göçmen getiren şebekelere yardım edip para kazanıyordu.
Fakat cezası, yargısız infaz mı olmalıydı?
Durdu, kardeşi Zübeyt ve 15 yaşındaki yeğeni Ş.D., 28 Aralık 2024 gecesi Aşağı Tulgalı Mahallesi’nde kaçak göçmenleri devralıp Dönerdere köyünde kaçakçılara teslim etti.
Saat 4 sularında kaçaklar minibüse bindirilip yola çıkarılırken; Durdu’lar atlarla Bakışık köyüne gerçek ilerledi.
Sıkıp gittiler
Tam bu sırada Özalp 2. Hudut Taburu 3. Hudut Bölüğü Tulgalı Hudut Karakolu’nda Kol Kumandanı olarak vazife yapan Üsteğmen Y.A. ile beraberindeki Üsteğmen M.Ç. ve Uzman Onbaşı S.G., devriyeye çıkmıştı.
Göçmenleri ve Durdu’ları takibe aldılar.
İddiaya nazaran, dur ihtarında bulunmadan Durduların gerisinden ateş ettiler.
Ş.D., anlatıyor:
“Biz dere tarafına giderken, bir araç bize yanlışsız geliyordu. Yerde buz vardı. Ben ve Seyithan kayıp düştük. Çabuk halde cet bindik. Kanalı geçtik. Hala araç takip ediyordu. Sürücünün yanındaki iki kişi tüfekle iki el ateş ettik. Birinci mermi Seyithan’a isabet etti. Seyithan bağırdı. İkinci mermi boşa gitti. Seyithan attan düştü. Attan inerek yanına gittim. Araçtan iki kişi indi. Yanımıza geldiler, ‘Ne oldu?’ diye sordular. ‘Mermi sıktınız’ diye bağırdım. ‘Yok biz değiliz’ dediler. İkisi aracı evvel önden, sonra arttan itip araca binip ilerlediler. İki şahsın üzerinde asker elbiseleri ve yeşil şapkaları vardı.”
Sonrası da vahim…
Durdu’yu sırtından vuran askerler, yaralıya yardım etmeden ve bu olayı Özalp İlçe Jandarma Komutanlığı ile 112’ye bildirmeden çekip gitti.
Ş.D., telefon açıp amcalarını ve kuzenlerini çağırdı.
Atlar kaçtığı için Durdu’yu battaniyeye sarıp el feneri ışığında sürükleyerek, yola yanlışsız götürdüler. Battaniye yırtıldı. At bulup Durdu’yu bindiler. Yola çıkınca araca bindirdiler. Ama uğraşları, genç adamı yaşatmaya yetmedi.
İki askerin sözleri çelişiyor
Askerler teslim olmadı.
İlkin Durdu’nun yeğenleri sorumlu tutuldu.
Dördüncü gün, 1 Ocak 2025’te üç asker gözaltına alındı.
Ateş eden, takımın kumandanı Y.A. idi.
“100 metre kadar önümüzdeydiler. Durmaları için iki el havaya atıp yaptım. M.Ç. üsteğmenle göçmenlerin yanına gittik. 14 göçmeni karakola gönderdik. Yanlarında atlı görmedim.”
Üsteğmen M.Ç. ise üç atlıyı takip ettiklerini ve Y.A.’nın onlara ateş ettiğini belirterek, şunları söyledi:
“Sağ geride oturan Y.A., camı indirdi, ‘Durun, kaçmayın’ diye bağırdı. Atlılar durmayınca beş-altı el havaya ateş etti. Bu esnada araç peşlerinden gidiyordu. Dere yatağı üzere bir yerde ön teker battı. Araç gidemeyince Y.A. ve ben indik. Sürücü hareket yaparak, aracı çıkardı. Sisli olduğu için atlı görmedik. Ses de duymadık. Hava koşullarından ötürü sorumluluk alanımızın dışına çıkıp çıkmadığımızı tespit edemedik.”
M.Ç.’nin olay sabahı Y.A.’ya “Sakin” diye bildiri attığı, pozisyon bilgilerini sildiği ortaya çıktı. M.Ç., panik yaptığı için bildiklerini anlatmadığını ileri sürdü.
Y.A., tutuklanırken, iki asker özgür bırakıldı.
Foto: Asker kurşunuyla ölen Seyithan Durdu
Enginyurt ve Uzun, CHP yolunda
Bağımsız İstanbul Milletvekili Cemal Enginyurt, geçen gün bir TV programında, CHP’ye katılabileceğinin işareti vererek, şunları söyledi:
“Eğer siyaset yapacaksam, CHP seçmeni bizi seçmiş, bedel ve onur vermiş. Bir gün siyaset yapmayı düşünürsem CHP’de yaparım.”
Öğrendiğim kadarıyla Enginyurt ile CHP idaresi ortasında bir görüşme trafiği yaşanıyor. Bu trafikte Enginyurt, tek başına hareket etmiyor. Kendisiyle birlikte Demokrat Parti’den istifa eden İzmir Milletvekili Salih Uzun da CHP’ye geçmeyi düşünüyor. CHP’den milletvekili seçilen ve CHP’liler tarafından kendilerinden görülen Enginyurt ile Uzun, bir sonraki hafta küme toplantısında CHP’ye katılabilir.
Bir belediye başkanı da Enginyurt ve Uzun’la birlikte davranıyor.
DEM’lileri Özgür Özel karşılamayabilir
Geçen hafta TBMM Lideri Numan Kurtulmuş ve MHP lideri Devlet Bahçeli ile görüşen DEM Partili Pervin Buldan, Sırrı Süreyya Lider ve Ahmet Türk, ziyaretlerini sürdürecek.
DEM heyeti bugün Gelecek Partisi, AK Parti ve Saadet Partisi ile görüşecek.
AK Parti’de Küme Başkanvekili Abdullah Güler, DEM’lileri karşılayacak.
Yarın DEVA Partisi ile görüşme olacak.
CHP ise şimdi randevu vermedi.
CHP Merkez Yönetim Kurulu bugün toplanıp randevu tarihini ve DEM’lilerin kim tarafından karşılanacağını karara bağlayacak.
CHP’de DEM’lileri Özgür Özel’in değil, bir küme başkanvekilinin karşılaması eğilimi daha baskın… Zira CHP’liler Erdoğan’ın şimdi görüşünü açıklamadığını ve elini açık etmediğini tabir ediyor.
CHP’liler önünü-arkasını bilmedikleri, Bahçeli’nin özel dileği ve isteği üzerine gerçekleştirilen İmralı – TBMM trafiğine kuşkuyla yaklaşmakta haklılar. Özel, bu defa “El yükseltiyorum” yanılgısına düşmeyerek, doğrusunu yapıyor.
Ancak bu tavır 2019-2023 ve 2024’teki seçimlerde CHP’yi destekleyen DEM Parti’nin reaksiyonunu çekebilir.
Bu ‘süreç’ DEM ile CHP ve muhalefetin ortasını bozma riski taşıyor.
Zühre Ermiş neden öldü?
Vildan Tok isimli bir okurum mektup gönderdi.
Mektubunda, 75 yaşındaki annesi Zühre Ermiş’i Balıkesir Devlet Hastanesi’nin ihmali sonucu kaybettiğini ileri sürüyor.“Balıkesir Devlet Hastanesi’nin ağır bakım ünitesindeki 10 günü anlatmak istiyorum. Adalet olmadığı için onu aramıyorum. Kendi vicdanım için bunu istiyorum” diyor.
Tok’un yazdığına nazaran Zühre Ermiş’i 5 Ağustos 2024’te Edremit Devlet Hastahanesi Enfeksiyon Servisi’ne yatırmışlar. Ermiş’in şuuru açıkmış.
Hatta hastaneye yürüyerek gitmiş.
Yataklar dolu olduğu için tıpkı gün Balıkesir Devlet Hastanesi’ne sevk edilmiş.
İdrar yolu enfeksiyonu tanısı konmuş.
Ermiş’i yatırıp ayrılmışlar.
İlk ziyaret, 7 Ağustos Çarşamba günüymüş.
Tok, gördüklerini şöyle anlatıyor:
“Annemin ellerini ayaklarını bağlamışlar. Serum yok, sondayı göremiyorum. Tabipler ‘Anneniz tedaviyi kabul etmiyor, bağlayarak ilaçlarını ve serumu verebiliyoruz. Tedaviye karşılık verdi. Makinadan ayırdık. Böbrek kıymetlerinin de düzeleceğini ümit ediyoruz’ dedi. Annem ‘Beni buradan çıkarın, insanlara neler yapıyorlar, siz bilmiyorsunuz’ diye feryat ediyordu.”
Sonraki ziyaret, 9 Ağustos Cuma günü.
Tok:
“Annemin elleri kolları bağlı. Seruma ve makineye bağlı değil. Oksijen desteği yapılıyor. Annem ‘Beni çıkarın’ diyor. Tabipler şöyle söylüyor: ‘Anneniz çıkmak istiyor, yemek yemiyor. Beslenmesinin yapılabilmesi için bize kateter (sıvıların verilip çıkarıldığı tüp) takmak için müsaade evrakı lazım. Durumu yeterli. PH (hidrojen) pahası yüksek. Cerrahideki tabiple görüşün.’ Belgeyi imzaladık, cerrahla görüştük. Cerrah, ‘Annenizin kan kıymetlerini düzeltsinler. Ameliyat için acil durumu yok. Tetkiklere baktım, ilerleme yok’ dedi.”
Üçüncü ziyaret, 12 Ağustos Pazartesi günü.
Tok:
“Annem tekrar bağlı, oksijen veriyorlar. Sesimizi duyunca gözünü açıp karşılık veriyor. Öteki hastaların üstünde beyaz örtü var. Yalnızca annemde kalın bir battaniye. Baş ucunda yarılanan mama paketi ve üstünde yeni takılı serum şişesi. Çok genç bayan doktor sakinleştirici verdiklerini söyledi. PH kıymetiyle ilgili sorumuza şaşırdı. ‘Problem yok, çok yakında meskene çıkabilir’ dedi.”
Dördüncü ziyaret, 14 Ağustos Çarşamba günü.
Doktor “Annenizin durumu hiç uygun değil. Kabızlık var, enfeksiyonu indiremiyoruz. Ya ameliyat ettirin ya da ameliyatı kabul etmediğimizi beyan edin. Annenizi bu akşam entübe edeceğiz” dedi.
Tok, şöyle devam ediyor:
“Cerrah ile görüştük. Annemi o gece ameliyata alabileceklerini söyledi. Lakin biz ‘Bilinci açık, o yüzden hastaneden çıkarabileceğimizi söylemiştiniz’ deyip annemi çıkışını istedik.
Üç saat sonra hemşire ‘Annenizin sadece kabızlık sorunu var, öteki bedeller pek yeterli, iki sefer lavman (anüsten sıvı yoluyla kalın bağırsağı yıkama) yaptık, ilaç ve teklifimiz yok’ dedi. Annem yataktan iskemleye geçti. Karnının ve bacaklarının iki katı şiştiğini farkettim. Annemi meskene getirdik, dört saat sonra kaybettik.”
Ermiş, 14 Ağustos’ta saat 22’de konutunda öldü.
Eğer yaşasaydı, 19 Ağustos’da idrar kesesi sarkması ameliyatı olacaktı.
Tok, çalmadık kapı bırakmadı.
Sağlık Bakanlığı’na ve CİMER’e yazdı.
Balıkesir Devlet Hastanesi’nden “Başhekim yardımcısı baktı, her şey normal” diye bilgi verdiler.
Tok, “Tatmin olmadım” diyor.
Ve soruyor:
“Dokuz gün her şey yolundayken onuncu gün ne oldu entübe etmek istediler?
Hastayı teslim ederken tek sorun kabızlıkken, nasıl oldu da beş saat sonra annemi kaybettik?”
Sağlık Bakanlığı’ndan cevap bekliyorum.
Mağdur şahitler tutuklandı
Cinayetin şahidi olan Ş.D. ve Zübeyt D. ise göçmen kaçakçılığı cürmünden cezaevine gönderildi. Halbuki onlar da vurulabilirlerdi.
Avukat Özal Bedir, “Geçmişte kaldığı düşünülen, başına buyruk ve kanun tanımaz uygulamaları hatırlatan bu vahim olayda, sorumluların hak ettikleri cezayı alması için gereğinin yapılmasını istiyoruz” diyor.
